vier gitaarbandjes
{{customtwo}}
Het is zeker niet zo dat wij jullie gaan lopen spammen met het Groningse Alamo Race Track. Wij zijn namelijk niet een persoon, als je nog begrijpt wat ik bedoel. ART zag ik dit jaar op Lowlands voor het eerst. Deze kennismaking beviel wel goed, veelbelovend vond ik het toen. Nu zag ik ze gisteravond weer in de Goudvishal te Arnhem. Het is nou niet de zaal van de eeuw, bovendien was er weinig publiek. Ik schat 30-40 personen. Het kwam allemaal pas los na een cover van ik meen \New Order\. Het was best een aardig concert, maar het is toch allemaal net wat minder dan die de grote Excelsior bands als \Caesar\ en \Daryll-Ann\. Ik laat ze nog maar even staan op de afdeling veelbelovend. Ook veelbelovend was het voorprogramma: Mist. Deze Amsterdamse band maakt zogenaamde luisterliedjes. Allemaal best leuk, maar op een zeker moment verlang ik dan naar wat meer power. Meer power en publiek was er in ieder geval de avond ervoor in Kultuurhuis Bosch. Het begin er met de eenmansband **Belch**. Alleen op gitaar, drums, zang, radio, friemelplant en wat ik dan nog allemaal vergeet. Wat een man een bluesy herrie kan maken. Na een half uur was de verassing eraf, maar het was zeker leuk om te zien. Over de podiumpresentatie kan ik het overigens niet hebben, aangezien het optreden op de vloer van de zaal plaatsvond. De hoofdact was het Eindhovense Shirtlifter. Ik kan het zelf niet meteen thuisbrengen, maar op hun site beschrijven ze het zelf als: \SHIRTLIFTER has been described as a cocktail of Tool, Barkmarket,
Shellac, No Means No, Birthday Party, Scratch Acid, and Sonic Youth.\ Laat ik me hier maar bij aansluiten. De nieuwe gitarist (eerste optreden!) deed het erg goed, opvallend ook het prima baswerk en de zanger die een podiumact neerzette waar menigeen een voorbeeld aan kon nemen. Wat een energie! Vier wisselende Nederlandse gitaarbands dus in korte tijd, en dat allemaal in Arnhem.