Recensie Zool & Stuurbaard Bakkebaard
{{customtwo}}
Potverdorie, ben ik er helemaal klaar voor om eens iets negatiefs te gaan schrijven over een bandje, krijg je dit. In het voorprogramma van \Stuurbaard Bakkebaard\ speelt een bandje genaamd \Zool\. Als locatie is gekozen het redelijk gevulde Willemeen in Arnhem. Je verwacht bij een naam als \Zool\ een soort moeilijk doen- muziek met cabaretteksten. Blijken die \Zool\en plots stevige bluesrock te maken. Niet van de rechttoe rechtaan –soort, maar van een net iets ingewikkelder en interessantere soort. De muziek wordt opgezweept door een hoog ritme, ergens heen en weer vliegend tussen \Nick Cave\, \Joe Cocker\ (inclusief bewegingen) en \G. Love\. Wow! Wat een muziek voor een band met zo’n flutnaam. Tien jaar geleden stonden ze naar eigen zeggen op hetzelfde podium. Arnhems best bewaarde geheim?
Potverdorie, als Stuurbaard Bakkebaard hier maar overheen komt. De haren strak naar achteren en beuken maar. De spaanders vlogen er letterlijk vanaf. Ten tijde van hun eerste album \Chuck\ was de originaliteit nog niet geheel daar, iets teveel naar bands als \dEUS\ geluisterd. Na hun tweede \Mercedes\ is dit anders. Wat een geweld voor drie man. De haren gingen wapperen en de zaal werd door het drietal (bas, gitaar, drums en alles wat er verder nog tevoorschijn getoverd werd) plat gespeeld. Potverdorie, er was geen winnaar. Potverdorie, het wat een fijn muzikaal avondje.
May 17th, 2003 at 2:15 am
Potverdorie, je was me voor. Morgen verslag op Dubbel Mono, want potverdorie wat was het goed.
May 17th, 2003 at 11:10 am
Onverwachts spetterend goed. Ik zet het E.P.’tje van Zool nog maar eens op.