De Tweeling

{{customtwo}}Vanavond, in het kader van ‘film op nieuwsjaarsdag’, naar de prachtige film De Tweeling geweest. Een film naar het boek van Tessa de Loo. De film handelt over twee meisjes (Anna en Lotte), die in hun jeugd van elkaar worden gescheiden en waarvan er een (Anna) in Duitsland bij een armoedige boerenfamilie komt, en de ander (Lotte) bij een rijk Nederlands gezin gaat wonen. De meisjes missen elkaar in het begin vreselijk, schrijven brieven die nooit aankomen, en huilen zichzelf elke avond in slaap. De meisjes ontmoeten elkaar pas weer als ze jong volwassen zijn, maar door de oorlogsdreiging (de film speelt zich af rond 1940) moeten ze al snel weer afscheid nemen. Het verhaal wordt op dat moment gecompliceerder: Lotte heeft een joodse vriend, Anna een Oostenrijkse SS-soldaat, en beide mannen komen tragisch om het leven. Lotte kan het haar zus niet vergeven dat zij met een SS-soldaat getrouwd is geweest, en wil ook niet met haar praten omdat ze uit Duitsland komt. Jarenlang probeert Anna in contact te komen met haar zus, tervergeefs. En slechts helemaal aan het eind van de film krijgen ze eindelijk weer contact met elkaar.

De cast is geweldig: vooral de actrices die de rollen van de ‘jong volwassen’ tweeling spelen (Thekla Reuten en Nadja Uhl) zijn perfect in hun rollen als resp. de verbitterde Lotte en Anna, die zo graag weer contact met haar zus wil. Ook de rollen van de ‘oudere’ tweeling worden prachtig vormgegeven door Ellen Vogel en Gundrun Okras. De film is vrij traag, maar wordt door het prachtige acteerwerk, goed aansluitende muziek en het gedegen script absoluut geen taaie zit. De hele film zit vol met onrecht en tragische momenten, maar wordt nergens sentimenteel. Ik zou dan ook zeggen: gaat het zien, ook als u het boek niet gelezen hebt.

2 Responses to “De Tweeling”

  1. Jonas Says:

    Wie wil het nu nog zien, nu je de hele plot hebt weggegeven :)

  2. Marco Says:

    Het plot weggegeven? Hmmm… daarom kan de film nog altijd erg goed zijn en zelf nog boeiend ook. Daarnaast heb ik al zoveel over de film op de Nederlandse TV gezien, dat het sowieso al niet echt verrassend meer kon zijn.