Gedicht (2)

De lucht is grijs
Mijn stemming zwart
Ik lijk wel niet wijs
Ik heb toch een kloppend hart
Een hart dat niet in mineur hoeft te zijn
Wil genieten, lachen en liefde geven
Jij bent voorbij, je deed me veel pijn
Maar ik zal verder gaan met dit leven
Mijn eigen weg zoeken in mijn bestaan
De weg is niet altijd duidelijk aangegeven
Maar de basis ben ik die op twee benen kan staan
Ik zal proberen niet naar perfectie te willen streven
Verkeerde paden zal ik immers altijd wel in blijven gaan
Knop om: stemming weer naar positief
Het leven ligt voor me vol kansen
Lang leven het eigen initiatief
Het moet niet somber, het leven moet dansen

6 Responses to “Gedicht (2)”

  1. Hay Says:

    lief (en blij) zijn is de oplossing.

  2. ton Says:

    En ‘t weer zit ook al niet mee…
    Maar ‘t komt best wel weer goed…
    ‘t Heeft even tijd nodig…

  3. Martijn Says:

    blije muziek draaien, Ewie. heel hard. heeeeel hard.
    en als dat echt niet helpt, de meest cynische anti-lovesongs op een cd branden. en dan eigenlijk gewoon bij haar in de bus doen.

  4. Ewie Says:

    Bedankt hoor voor de reacties, maar het was juist positief bedoeld. Inmiddels gaat het allemaal weer wat beter. Als de pc het nou ook weer helemaal doet zijn er volgende week weer wat stukjes. Dit ondanks een volle agenda.

  5. Martijn Says:

    Mijn reactie had ook eigenlijk bij dat andere stukje gemoeten…

    Je kon niet naar Sykosonics/The Heights he?

  6. Ewie Says:

    Na grote pc problemen ben ik in ieder geval weer op internet.

    @Martijn: Ik kan niet wegens verplichtingen op mijn werk. Kan ik niet onderuit. Helaas.